Kedi tırmalaması, kediyle temas sonrasında meydana gelen ve genellikle temas edilen bölgenin distalinde lenfadenopati (lenf düğümlerinde şişlik) ile karakterize olan bir rahatsızlıktır. Atipik vakalarda ise oküloglandüler sendrom, radikülonevrit, ensefalit, hepatik granülom veya osteomyelit gibi çeşitli klinik tablolar ortaya çıkabilir. Bu duruma sebep olan etkenler tek bir faktöre indirgenememekte, birden fazla etken bu duruma yol açabilmektedir.

Kedi tırmalaması, tüm dünyada görülen bir rahatsızlık olup, özellikle ılıman iklimli bölgelerde ve Ağustos-Ocak ayları arasında daha sık rastlanmaktadır. Risk grubu içerisinde evinde kedi besleyen kişiler ve veterinerler bulunmaktadır. Rahatsızlığın kuluçka süresi yaklaşık 2 haftadır ve tırmalanan bölgeye ait lenf düğümlerinde hiperplazi (hücre çoğalması) ve sonrasında granülomlar (iltihaplı doku) oluşabilmektedir. Bu granülomlar ilerleyen zamanlarda birleşerek apsele (irin dolu kesecik) dönüşebilir.

Tırmalanan bölgede oluşan papül veya püstül, genellikle 1-3 hafta devam eder. Kedi tırmalaması olan kişilerde orta derecede ateş, terleme, kas ve eklem ağrıları gibi belirtiler görülebilir. Hastalığın tanısını koyabilmek için lenf düğümü biyopsisi ile alınan örnek üzerinde kültür ve histopatolojik inceleme yapılabilir. Ayrıca, aynı materyal üzerinde hazırlanan antijenle deri testi de uygulanabilmektedir.

Kedi tırmalaması tedavisinde genellikle herhangi bir özel tedaviye gerek duyulmadan rahatsızlık kendiliğinden geçer. Ancak, süpürasyon (irin birikimi) bulunması durumunda drenaj yapılması ve ağrı kesici verilmesi uygun olacaktır. Bazı vakalarda steroid tedavisi de önerilebilmektedir. Alternatif tedavi seçenekleri arasında rifampisin, siprofloksasin, tetrasiklin, netilmisin sülfat, sefoksitin sodyum ve mezlosilin sodyum kullanımı bulunmaktadır.

Kedi tırmalaması, genellikle Bartonella henselae adlı bakterinin neden olduğu bir enfeksiyondur. Bu bakteri, kedilerin tırnaklarında ve ağızlarında bulunabilir ve tırmalama veya ısırma yoluyla insana bulaşabilir. Kedilerin tırnaklarını temiz tutmak ve düzenli veteriner kontrolleri yaptırmak, bu enfeksiyonun önlenmesine yardımcı olabilir.